H ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ...........

«Να αλλάξουμε τον κόσμο, είπε ο Μαρξ. Να αλλάξουμε τη  ζωή, είπε ο Ρεμπό»

                                           Βεβήλωση της ΄Ανοιξης -  ΜΑΞ ΕΡΝΣΤ
Πόσο πράγματι σουρεαλιστικά ηχούν στ΄αυτιά μας και τα δύο .......
Ειδικά το δεύτερο .....  όταν αρκετές φορές  η ζωή η ίδια , υπερβαίνει ακόμα και την πιο τολμηρή αποτύπωση , του  παράλογου, του αλλόκοτου ,  όπου χωρίς πραγματικά κανένα έλεγχο , χωρίς την παράμικρή δυνατότητα παρέμβασης απο μας , μακρυά από κάθε αισθητικό  ή ηθικό φραγμό !!!!! όπως αναφέρει ο Μπρετόν εξελίσσεται και μας αφήνει ανίκανους, απλά να την παρατηρούμε και  να ματώνουμε τα πόδια μας στα σπασμένα γυαλιά της ........

Δεν ήθελα με κάτι τόσο θλιβερό ν΄ασχοληθώ ,όμως δε μπόρεσα να προσπεράσω την είδηση που διάβασα στο περιοδικό IN. VITRO του Μάρτη την οποία και αυτούσια σας  μεταφέρω .
Πάγωσα ,απ΄ τον τρόπο που αντιμετώπισε τη φθορά και τη μετάβασή της στο άϋλο, μια νεαρή Βρεττανίδα,  η οποία αποχώρησε από το μάταιο τούτο κόσμο , στον άλλο , που δεν ξέρω τελικά αν πρέπει να μας φοβίζει περισσότερο από τούτον εδώ που ζούμε .΄Οπως αναφέρει εξάλλου και ο Φιλόσοφος -Στοχαστής που έφυγε πρόσφατα απ΄τη ζωή Κώστας Αξελός 
 <<Ο θάνατος δεν είναι κάτι που μας στερεί, είναι ένα πλήρωμα, ένα ολοκλήρωμα. Και ο κάθε άνθρωπος πεθαίνοντας αφήνει ίχνη μέσα στον κόσμο που μπορεί να δειχθούν γόνιμα >>.
Μια  37ΧΡΟΝΗ , μητέρα τριών παιδιών , έχασε τη ζωή της από κακόηθες μελάνωμα στη Μεγάλη Βρετανία .Η Κέϊτ Πράτ έδωσε μάχη με το χρόνο και τη νόσο ώστε να κρατηθεί στη ζωή , αν μη τι άλλο για τα παιδιά της.Ωστόσο ο αγώνας με τον καρκίνο ήταν άνισος .Κατά τη διάρκεια των θεραπειών , η 37 χρονη αποφάσισε να δημιουργήσει ένα blog ώστε να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για το μελάνωμα .΄Οπως έγραψε η ίδια <<το δυσκολότερο μέρος της ασθένειας , ήταν η προετοιμασία των τριών παιδιών της (7 ετών , 6 ετών και 23 μηνών) για ότι θα ακολουθούσε >>.Η Κέϊτ έγραψε γράμματα στα παιδιά της όπου αφηγούνταν , ευτυχισμένες στιγμές που έζησε μαζί τους , άφησε το αποτύπωμα του χεριού φωτογραφίες και << κουτιά αναμνήσεων >>.Η ιστορία της έκανε το γύρω του κόσμου μέσω διαδικτύου , και η ίδια πέτυχε στο στόχο της .Κατόρθωσε να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τον καρκίνο του δέρματος .
Έγραψε στις 15 Ιανουαρίου :
<< Ακόμα μου φαίνεται πολύ σουρεαλιστικό αυτό που ζω . Δεν πιστεύω ότι αυτό το πράγμα συμβαίνει σε μένα/σε εμάς .Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να είναι νεκρός ....΄Ετσι , όσο σβήνει το σώμα μου (όχι το μυαλό μου)λέω στον εαυτό μου , ότι δε σβήνει , απλά κάνει επανεκκίνηση >> .

                                      Η μούτζα που αξίζει να της δώσουμε όλοι της ζωής ........