νάχει στον ήχο της τόση αρμονία.
Όνομα Θείο;
Μάνα, Μητέρα, Μαμά.
Λέξη που κλείνει μέσα της ότι πιο όμορφο ,ότι πιο μεγάλο , ότι πιο ανιδιοτελές .
Αγάπη χωρίς αρχή και τέλος
Παροχή χωρίς όρια
Στοργή χωρίς όρους
Χαμόγελο που φωτίζει τη ζωή μας
Προσφορά χωρίς απαιτήσεις
Θυσίες διαρκείς
και μια Αγκαλιά πάντα ανοιχτή !!!!
Πρόσωπο που υμνήθηκε στους αιώνες ....που στόλισε με τη λάμψη και τη γλύκα της μορφής της ,τις σελίδες των ποιητών και λογοτεχνών που έδωσε αριστουργήματα στην υμνογραφία έμπνευση στον απλό λαό που τη χιλιοτραγούδησε , που φώτισε τον καμβά του ζωγράφου και η γαλήνη της μορφής της , ακόμη και στον ύστατο πόνο φωτοδότησε την Αγιογραφία .
Τόσα και τόσα έχουν γραφτεί ... εκείνο όμως που από παιδί με είχε εντυπωσιάσει, ήταν η ιστορία της κρίσης του Βασιλιά του Ισραήλ Σολομώντα για το παιδί που διεκδικούσαν δυο γυναίκες υποστηρίζοντας , κάθε μια απ΄την πλευρά της ,πως ήταν η μάνα του .
Ο Σολομώντας ,ως γνωστόν διακρίθηκε όχι στα πεδία των μαχών, αλλά στο πεδίο της σκέψης, του σχεδιασμού, των διαπραγματεύσεων και της οργάνωσης.
΄Οταν κατά την παράδοση, είδε στον ύπνο του το Θεό, που τον ρώτησε τι θα προτιμούσε να του χαρίσει, δόξα, πλούτη ή σοφία; ο Σολομώντας διάλεξε τη Σοφία .Ο Θεός ικανοποιημένος απ΄την επιλογή του, του χάρισε και τα τρία .
Μια μέρα λοιπόν έρχονται στο Βασιλιά δυο γυναίκες που διεκδικούν το ίδιο παιδί .
Στάθηκαν μπροστά του.
Και η μία γυναίκα είπε:
(Α΄ Βασιλέων 3:16-22)
Ω, κύριέ μου! Εγώ κι αυτή η γυναίκα κατοικούμε στο ίδιο σπίτι, και γέννησα, καθώς συγκατοικούσα μαζί της· και την τρίτη ημέρα αφού γέννησα εγώ, γέννησε κι αυτή η γυναίκα· και ήμασταν μαζί· δεν υπήρχε ξένος μαζί μας στο σπίτι· μόνον εμείς οι δύο ήμασταν στο σπίτι· και τη νύχτα πέθανε ο γιος αυτής τής γυναίκας, επειδή κοιμήθηκε επάνω του· κι αυτή, αφού σηκώθηκε τα μεσάνυχτα, πήρε το γιο μου από το πλάι μου, ενώ η δούλη σου κοιμόταν, και τον έβαλε στον κόρφο της· ενώ το γιο της το νεκρό τον έβαλε στον κόρφο μου· και όταν σηκώθηκα το πρωί, για να θηλάσω το γιο μου, να, ήταν νεκρός· όμως, αφού το πρωί το παρατήρησα, να, δεν ήταν ο γιος μου που είχα γεννήσει. Και η άλλη γυναίκα είπε: Όχι, αλλ' ο ζωντανός είναι ο γιος μου, ενώ ο νεκρός είναι ο γιος σου. Κι εκείνη είπε: Όχι, αλλ' ο νεκρός είναι ο γιος σου, ενώ ο ζωντανός είναι ο γιος μου.
Έτσι μίλησαν μπροστά στο βασιλιά .
(Α΄ Βασιλέων 3:23-25)
Και ο βασιλιάς είπε:
Η μεν μία λέει: Αυτός ο ζωντανός είναι ο γιος μου, ενώ ο νεκρός είναι ο γιος σου· η δε άλλη λέει: Όχι, αλλ' ο νεκρός είναι ο γιος σου, ενώ ο ζωντανός είναι ο γιος μου .
Και ο βασιλιάς είπε:
Φέρτε μου μία μάχαιρα. Και έφεραν τη μάχαιρα μπροστά στο βασιλιά.
Και ο βασιλιάς είπε:
Χωρίστε το ζωντανό παιδί στα δύο, και δώστε το μισό στη μία, και το άλλο μισό στην άλλη .
(Α΄ Βασιλέων 3:26)
Τότε, η γυναίκα της οποίας ήταν ο ζωντανός γιος, μίλησε στον βασιλιά (επειδή, σπλαχνίστηκε το γιο της) και είπε: Ω, κύριέ μου! Δώσε το ζωντανό παιδί σ' αυτή, και μη το θανατώσεις με κανέναν τρόπο .
Η άλλη, όμως, είπε: Ούτε δικό μου ας είναι, ούτε δικό σου· χωρίστε το .
(Α΄ Βασιλέων 3:27-28)
Τότε, απαντώντας ο βασιλιάς, είπε:
Δώστε το ζωντανό παιδί σ' αυτή, και μη το θανατώσετε με κανέναν τρόπο· αυτή είναι η μητέρα του.
Και ολόκληρος ο Ισραήλ άκουσε για την κρίση, που ο βασιλιάς έκρινε, και φοβήθηκαν το βασιλιά· επειδή, είδαν ότι υπήρχε μέσα του σοφία Θεού, για να κάνει κρίση .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου