΄Ολα μια ιδέα είναι ......

Εμπιστεύσου το ένστικτό σου και δε θα σε γελάσει ποτέ ....αυτό έχει πει ο Emerson αν θυμάμαι καλά .Δεν ξέρω αν μπορώ πια και τον Emerson να πιστέψω και το ένστικτό μου να εμπιστευθώ όπου τον τελευταίο καιρό μ΄έχει επανειλλημμένως διαψεύσει .

Γιατί έχω την αίσθηση πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ; γιατί έχω την αίσθηση πως το δείγμα γραφής είναι επαρκές , και  γνώριμο ;

Nοιώθω να πνίγομαι ......σηκώθηκα αργά σέρνοντας το σώμα μου , βυθισμένη στον ορυμαγδό των σκέψεων μου, βγήκα στο κατάστρωμα .΄Ηρεμα και γαλήνια όλα .Το καράβι καινούριο , μεγάλο , όμορφο, λένε και πολύ γρήγορο κι όμως δείχνει σαν να είναι εντελώς ακίνητο !!! Κοιτάζω γύρω ......οι εικόνες σαν ένα πολύχρωμο carousel επιβεβαιώνουν πράγματι , πως δεν είναι δεμένο στο λιμάνι .

Ε! Μάνα ξύπνα !!! κοιμήθηκες ; δε θα προλάβεις να ετοιμάσεις τα πράγματα .Πότε θα φύγουμε θα μας βρει το βράδυ !!!

΄Ωστε όνειρο ήταν ; κι εγώ που νόμιζα ; Ti νόμιζες βρε χαζή ; Πάνε κι αυτές οι γιορτές  !!!Πως πέρασαν  έτσι και δεν κατάλαβα τίποτα ; Θυμήθηκα τώρα τη γιαγιά μου που απ΄το βάρος σχεδόν του αιώνα στην πλάτη της έλεγε : << Αχ παιδί μου !!! βαρέθηκα πια  Πάσχα -Χριστούγεννα , Χριστούγεννα - Πάσχα >> Δεν την καταλάβαινα .. μόνο γελούσα ...

Ως μια σπείρα παρομοιάζει τη ζωή μας αν θυμάμαι καλά ο Ρίτσος γύρω - γύρω και πάλι εκεί  απ'όπου αρχίζουμε  , ξανά βρισκόμαστε .

΄Αντε και στις άλλες γιορτές  με Υγεία !!!

Τα Μελιτζανιά ...

Ο λόγος φυσικά περί του λαϊκού άσματος  που έγραψαν : στίχους ο Πάνος Μιχαλόπουλος και  μουσική  ο Λεονάρδος Μπουρνέλλης  ενώ πρώτος τραγούδησε ο Μιχαλόπουλος .
Για τον Καπετανάκη έχει γίνει λόγος αρκετές φορές .Ιστορικά αναφέρω ότι 
O Καπετανάκης του τραγουδιού  ήταν διευθυντής των φυλακών της Παλιάς Στρατώνας, κατά τη δεκαετία του '30 . Οι φυλακές αυτές βρισκόταν στο Μοναστηράκι και, μαζί με τις φυλακές του Ναυπλίου και του Γεντί Κουλέ, ήταν οι γνωστότερες της εποχής. 

Στο τραγούδι αυτό εκφράζεται το παράπονό του ήρωα για την ύβρη του διευθυντή προς τη μάνα του 

Τη  δόλια την μανούλα μου

την πότισες φαρμάκι

αχ εσύ Καπετανάκη

τα μελιτζανιά να μην τα βάλει πια

το ήθος  της οποίας  προφανώς θα αμφισβήτησε ο διευθυντής σε κάποιο επισκεπτήριο, εξ ου και η εξήγηση για το υπονοούμενο περί «μελιτζανιών» (εσώρουχα που φορούσαν οι πόρνες). Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι πόρνες χρησιμοποιούσαν, για αντισηπτικό, διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, το οποίο έχει χρώμα μωβ. Για να μη φαίνονται οι λεκέδες στα εσώρουχα, χρησιμοποιούσαν υφάσματα σε χρώμα μελιτζανί. Έτσι η φράση «τα μελιτζανιά να μην τα βάλεις πια» σημαίνει «δε θα είσαι πια πόρνη και δεν θα φοράς μελιτζανιά εσώρουχα». 
Αυτά τα ολίγα για τα μελιτζανιά ...για τις ελάχιστες ίσως που τα φορούν ...αλλά δεν ξέρουν .